martedì 4 ottobre 2016
LITURGIJA - Budimir Stefanovic
LITURGIJA
Moj pradeda po ocu je onog trenutka kada je dobio poziv za vojsku i rat osedlao konja izveo ga iz štale , uzjahao ga i kasom poterao po Vučicu i Visku, po stazama svoje uništene mladosti, po jarugama, rogobatnim kamenjarima , po šljivarima i voćnjacima svojih iluzija ,kraj kuće devojke koju je voleo i koju je hteo da ženi.
Moj pradeda po ocu je znao da ide u rat i da se iz rata živ neće vratiti.
U tom besomučnom trku po bespuću svesti i savesti naslonjen na drhtavi , znojavi vrat kobile on je oprostio svima. I ocu i majci i potomstvu i kolenu , Srbiji koja ga je iznedrila žilavog i prokletog, zastavi i grbu, koplju i zakletvi.
Moj pradeda po majci je dobio poziv, pročitao , pobegao iza kuće i ćutao od svojih najmilijih do polaska.
Tog jutra je otišao u seosku crkvicu, prečestio se, pomolio, vratio kući, poljubio oca i majku, spakovao sirotinjske stvari u ranac , zatvorio kapiju koju je svojom mladalačkom rukom napravio i otišao na zborno mesto.
Moj pradeda po majci je znao da ide u rat i da se iz rata živ neće vratiti.
Samo je poljubio svoje dete u Djurdjevu šumadijskom, ljubu svoju i staru majku i krenuo bestraga.
Njegov sin, deda po majci je sačuvao svoje sinove i kćeri švercujući za vreme Drugog rata, so i šećer, hraneći i štiteći zakrvljene Srbe, četnike i partizane istovremeno, inteligentno i seljački lukavo.
U drugom ratu je kapljala bratoubilačka krv po Srbiji zemlji pravoslavnoj a otac moje majke je poljubio svoju ćerku u kolevci i od brata,,prvoborca,, oteran ostavio sopstvenu majku udovicu iz predhodnog rata, ženu i dve kćeri u pelenama i otišao u partizane.
Moj vedri lepi i pametni deda Budimir, seljak ponikao podno Karadjordjevog rodnog kamena, u srcu Šumadije i Srbije je znao da svoju decu ljubi zadnji put i da se nikada nece vratiti.
I moja majka se udala za mog oca, a moj kum pravoslavni sveštenik iz male Šumadiske Rače, ponosni prota Stevan Živanović, jer zaslužuje kum moj duhovni da ga ovako spomenem je ime moga deda dao meni.
Da živim njegove snove, da delim njegovu tugu.
Da dovršim ono što herojski mučenik nije za života.
Kada sam te daleke ,,osamdesete,, dobi poziv za vojsku po prvi put se u maloj Šumadijskoj varoši desio slučaj da na vrhu svečanog stola na mom ispraćaju u vojsku sede moj kum sveštenik , predsednik Opštine i Sekretar Opštinskog komiteta saveza komunista jedan kraj drugog, mesec dana posle Titove smrti.
I ja sam bio ponosan.
Na malu stvar koju samo ja pamtim.
Na reč pesničku koja se sasvim slučajno izrodila iz mog bića.
Na život običan ljudski i LJUBAV koja je krvotok sopstvenog nerazumevanja duhovnog JA u odnosu na iracionalno VI.
Napisao sam jednu knjigu.
Mozda ću još neku a možda i ne.
Moja stvar, neosporna.
Ova priča nije ,,METAFORA,, da bih je prosledio nerazumnima.
Nije ni za ,,KNJIŽEVNE NOVINE,, daleko je od toga, čast ,,uzvišenima,, ni za ,,KORAKE,, izgubljene u ludoj postmodernoj sujetnoj iluziji vremena sadašnjeg.
Pišem je jer postoji nešto u genima, ludilu i beskonačnom trajanju, nešto racionalno i nadrealno, Srpsko i pesničko , toliko lično o kome VI ne možete ni suditi i o čemu jednostavno pojma nemate, a ,,samo su senke u nama, i kapi kiše koje ruše svest o harmoniji , i tuga sakrivena ispod oluka... ,,
Ja se oprostite možda rugam i vama i sebi, ili to duhovi proslosti stanuju u meni.
,,Karađorđeva zvezda,, i ,,Partizanska spomenica ,,
Moje nacionalno, pesničko i ljudsko prokletstvo.
AUTOR
BUDIMIR S.
4 oktobar 2016
Antonio Scaramella Artista
Nudo di fanciulla
Pirografia eseguita con pirografo e fiamma soffiata, su multistrato di pioppo
45 x 62 cm.
Pirografia eseguita con pirografo e fiamma soffiata, su multistrato di pioppo
45 x 62 cm.
"Tempo, Saggezza, Consapevolezza..." - Pirografia eseguita con pirografo e fiamma su multistrato di pioppo, cm. 30 x 40.
"Time, Wisdom, Awareness ..." - Pyrography performed with pyrograph and flame on poplar plywood, cm. 30 x 40.
"Time, Wisdom, Awareness ..." - Pyrography performed with pyrograph and flame on poplar plywood, cm. 30 x 40.
Parole d’ottobre - Elvio Angeletti
Parole d’ottobre
Salgo per la costa
che mi porta al vecchio
muro torto, solo,
con i miei pensieri.
Dall’alto del dirupo
tante parole incontrano
Il vento ed io vorrei,
che un messaggio
prendesse il volo.
Poserei le parole
sopra un aquilone,
che, leggero
pieno di rugiada
s’illumini di vita.
In questo primo d’ottobre
l’aria è ancora calda,
tra il rosso ramato dei vitigni
e i cachi che si colorano di giallo.
Guardo verso il sole,
l’aquilone è ormai
un piccolo punto nel blu
carico di pace e fantasia.
Elvio Angeletti
01-10-2016
tante parole incontrano
Il vento ed io vorrei,
che un messaggio
prendesse il volo.
Poserei le parole
sopra un aquilone,
che, leggero
pieno di rugiada
s’illumini di vita.
In questo primo d’ottobre
l’aria è ancora calda,
tra il rosso ramato dei vitigni
e i cachi che si colorano di giallo.
Guardo verso il sole,
l’aquilone è ormai
un piccolo punto nel blu
carico di pace e fantasia.
Elvio Angeletti
01-10-2016
Comfortably Alone - Abhishek Dua
Comfortably Alone
I am gripped,
I suppose in fear.
The fear, if we would ever meet
And if we do,
If our rendezvous, would complete.
And we wouldn't end parting.
That I inherit, so much of it,
That the power of reason, severs from me,
And I from you.
And I am comfortably alone.
: Abhishek Dua
4, October, 2016
4, October, 2016
Ti ho portato nel cuore una vita ... Giacomo Iaia
Ti ho portato nel cuore una vita,
ero accecato dalla tua bellezza
che mi mi entrava nell' anima
davanti ai tuoi sguardi penetranti .
La tua luce invadeva la mia anima
e il mio cuore batteva, batteva senza
mai stancarsi guardandoti,ma poi
cambiai idea,non volevo che io mi
avvicinassi più a te.
Cosi volevo amarti,liberamente
lontano da te,senza starti vicino
e far si che il tuo amore per sempre
nel mio cuore potessi sentire,, senza
mai stancarmi del tuo immenso
amore, che la mia anima,
di vita, aveva illuminato.
Giacomo Iaia
lunedì 3 ottobre 2016
"The Endless Pain" - Gyaneshwar Prasad
एक कविता : "अन्तहींन दर्द"
कौन समझता है
किसी का दर्द यहाँ,
कोई धर्म, कोई शौहरत
तो कोई धन के खातिर,
भूल जाते हैं,
औरों का सुकून,
दर्द दिया करते हैं,
अपने को महान
समझते हैं वो,
भूखे नंगों का
मजाक उड़ाया करते हैं वो,
जीने की हर उम्मीद
से मरहूम कर देते उन्हें,
कौन रोकेगा उन्हे,
कब समझेंगे वो,
दर्द औरों का वो....
..... .....
By Gyaneshwar Prasad
Right Reserved
A Poem: "The Endless Pain"
Who Understands
Someone’s Pain Here,
For The Sake of
Religion, Fame And
For The Sake of Money,
They Forget,
Peace of Others,
By Giving Pain To Other,
They Feel Great Themselves,
By Ignoring,
Starved & Hungry One,
They Laugh;
By Snatching Every Livelihoods,
Deprive The Hope of Living,
Who Will Stop Them,
When They Understand,
That Endless Pain of others ....
..... .....
By Gyaneshwar Prasad
Right Reserved
Mermerni zagrljaj - Mika Vlacovic Vladisavljevic
Mermerni zagrljaj
Ne moram ja nista,cak ni da razapinjem
belo platno duse svoje kao jedro na vetru secanja
u potrazi za tobom,jer tebe ima u svim daljinama,
u svim ocima,
u svim vinima vinopija,
u svim bojama slikarskih ramova,
i mora te biti stopljene sa svakim kamencicem Anickovog mosta.
Ima te ,
tu si u zenicama sto kipe od vreline zedji za tobom,
imate te u svakoj mojoj misli
koja se na ustapu utrkuje sa mojim tkackim prstima
ko ce pre dotaknuti tvoje putenosti u senkama drhtave svetlosti.
Ima te ,
tu si u svakom mom uzdahu koji docekuje svitanje
ljubeci mi nemirne suze za tobom
predragom tajnom mojom.
Ispastam uzaludnim patnjama gradnje zrtvenika
i bogomolji samo meni potrebnih,
umesto da sam umilostivio neimare duse
da sve uzidaju u tebe onog casa davnog
kada sam ti pre svega ,i posle necega
saputao na jastuku od lastavicijeg perja
ono sto se govori zeni kojoj nisi muz ni sin.
Trebao sam ,a nisam,obojiti bele noci krvlju svojom
i ne bih te sada mermernu grlio vecnoscu tako mocvarnu i glinenu.
Mika Vlacovic Vladisavljevic
slikar Andre Kohn
domenica 2 ottobre 2016
Iscriviti a:
Post (Atom)
-
Nell'ascesa fugace di un vento tra gocce di nebbia e il deserto ...profumo denso della pelle... rovente come il desiderio silente l'...
-
VILIPENDIO E TORMENTO Ancora pugnalate alle spalle condannata senza appello crocifissa e inchiodata tra spilli e fiori, spade ...
-
Mi sono svegliata anche stamani. Però sento il tocco leggero delle lenzuola fresche sulla pelle nuda che ancora sa di bagnoschiuma e vanig...