Mariano Ciarletta - Acquitrini - Video Poesia.

 

 Acqutrini è una poesia che parla di speranza e di puri riflessi ormai sconosciuti all'uomo, l'autore per primo mette in discussione la sua umanità andando alla ricerca di quell'arcana purezza che si sposa con l'antico riflesso degli acquitrini accarezzati dal sole.

 

GUSTAVO ADOLFO BÉCQUER, VIVE ANCORA NELLA POESIA E NELLE SUE LEGGENDE - Yuleisy Cruz Lezcano

GUSTAVO ADOLFO BÉCQUER, VIVE ANCORA NELLA POESIA E NELLE SUE LEGGENDE

GUSTAVO ADOLFO BÉCQUER

"Puede no haber poetas, pero siempre / habrá poesía."
G.A. Bécquer
(“Potrà non avere poeti, ma sempre avrà poesia”)
Gustavo Adolfo Bécquer (Gustavo Adolfo Domínguez Bastida, Siviglia 17 febbraio 1836 -22 dicembre 1870) è stato il massimo rappresentante della poesia post – romantica, con una tendenza stilistica intimistica. Il suo elemento distintivo è stato l’apparente semplicità espressiva, che si allontana della tendenza retorica del romanticismo. La sua opera influenzò in modo marcato altri poeti come Rubén Darío, Antonio Machado, Juan Ramón Jiménez e i poeti della generazione del 27.
La critica ha giudicato, da sempre, Bécquer il precursore della poesia contemporanea. Ma questo poeta e scrittore è stato, soprattutto, un “poeta vivo”, la vita della sue Rime si è nutrita dalla poesia popolare in tutti i sensi della parola, ma i suoi versi pur con espressioni semplificate sono dotati di una commossa voce di alata bellezza. Una bellezza che non muore, che continua a essere oggetto d’interesse e scelta di numerosi lettori.
Gustavo Adolfo Bécquer, è stato un poeta precoce; figlio e fratello di pittori, rimase orfano all’età di dieci anni e visse la sua infanzia e adolescenza in Siviglia (Spagna). Iniziò presto a scrivere poesie e con una perfezione da meraviglia, a undici anni, scrisse “Ode alla morte di Don Alberto Lista”, un anno dopo pubblicò nella rivista di Siviglia “Il regalo di Andalusia”,  con una grande precisione metrica, e mano sicura nella leggera musicalità delle rime.
Nella primavera del 1858, Bécquer, debilitato da una grave malattia ancora non diagnosticata, che lo trattiene per circa due mesi al letto con febbre alta, incomincia a preoccupare i suoi amici, da lì a poco uno de essi rovistando fra le sue carte trova il testo “Il caudillo (leader) delle mani” che viene pubblicato . Il poeta però, riesce a rialzarsi. Invece nell’anno 1960 a Gustavo B. gli viene diagnosticata la Sifilide, ormai quando le aveva già causato gravi danni all’occhio destro, provocandoli uno strabismo verticale.
Bécquer entrò in agonia durante la notte del giovedì 21 di dicembre, e mentre era in agonia è stato accompagnato da Augusto Ferrán, il suo migliore amico, al quale consegnò dei documenti da bruciare e le sue rime da pubblicare, dicendogli “Ho il presentimento che sarò più conosciuto da morto che da vivo”. Dopo un’intera notte di agonia, morì alle dieci del mattino del 22 dicembre del 1870.
Un poeta è stato interrato, ma un poeta è tornato a rinascere con la sua poesia.
(autocitazione)
Dopo la morte di Gustavo Adolfo Bécquer, i suoi amici Ferrán e Narciso Campillo si sono riuniti il 29 dicembre del 1870 per guardare, per la prima volta, le rime di Bécquer, dopo avere revisionato quindici delle sue leggende.  I suoi volumi conoscono la luce nel 1871, tutte le altre edizioni delle “Rime” si basano su questa prima edizione. Gli amici di Bécquer divisero i poemi per tematica trattata, la numerazione di riferimento che possiamo incontrare nelle poesie , attualmente, corrisponde a quella divisione. Quest’ordinamento sistematico è stato accettato dalla critica.
Le opere di Gustavo Adolfo Bécquer
Il 17 dicembre 1859 appare la sua prima rima (numero XIII) nella rivista “El nene”, con il titolo “Imitazione a Byron”, in effetti, il secondo brano della futura rima XIII è una parafrase del primo brano del poema “Hebrew Melodies”, di Lord Byron. In questi versi di Bécquer appare lo sguardo azzurro, in questo periodo la fantasia del poeta è dominata dagli occhi di questo colore.
"¿Qué es poesía?, dices mientras clavas en mi pupila tu pupila azul. ¿Qué es poesía? ¿Y tú me lo preguntas?... Poesía eres tú…”
“ Cosa è poesia?, Dici mentre inchiodi nella mia pupilla la tua pupilla azzurra. Cos’è poesia? E tu me lo chiedi?... Poesia sei tu…”
Gustavo Adolfo Bécquer pubblicò sedici poesie in vita, disseminate sui giornali di quell’epoca, molte delle quali, pubblicate in modo anonimo oppure firmate semplicemente con “B.” nessuna di queste rientra fra le rime che oggi si classificano come “fondamentali”  nemmeno le due più famose, oggi conosciute (quella della solitudine dei morti e quella delle rondini), figurano fra queste poesie pubblicate da Bécquer. Lui, in vita, è stato più conosciuto come autore di leggende. Alcuni dei suoi lavori pubblicati a Madrid furono riprodotti in altri giornali di Spagna. Le sue future Rime le scrive nel tempo ed è dopo la sua morte, come lui aveva presentito, che arriva la sua “eternità”.
La sua immensa fama letteraria si basa sulle sue “Rime”, che racchiudono una corrente Post –Romantica, con spiccata propensione a una poesia intimistica, ispirata a Heine (tedesco, erede in qualche modo di Goethe) e opposta alla retorica. La sua opera rappresentò un’innovazione al movimento romantico in Spagna.
Le “Rime” arrivate ai nostri giorni, ammontano a un totale di ottantasei composizioni. Il contenuto delle “Rime” è stato diviso in quattro gruppi: il primo ( dalle Rime I alle Rime XI); questo gruppo racchiude delle riflessioni sulla poesia e sulla creazione letteraria; il secondo gruppo (Dalle Rime XII alle XXIX) , tratta dell’amore e dei suoi effetti sull’anima del poeta; il terzo gruppo (Dalle rime XXX alle Rime LI) predominano il disincanto, la mancanza d’amore, la delusione; nel quarto gruppo (dalle Rime LII alle Rime LXXXVI) mostrano il poeta in procinto di affrontare la morte e l’idea della morte, con grandi dubbi sull’esistenza dell’amore e senza fiducia nel mondo. Le rime abitualmente sono precedute da un’introduzione sinfonica, che probabilmente Bécquer preparò come prologo per tutta la sua opera.
La sua poetica è carica di sensibilità, le sue Rime costituiscono un canzoniere d’amore, dentro e intorno a una creatura femminile, risentita nelle intime fibre della passione amorosa come un polo magnetico, una donna viva dallo sguardo magico. La sua poetica è piena di un realismo ideale, lontano dal realismo utilitaristico e sociale. Le Rime di Bécquer sono cucite sulla sua propria pelle, fra un “Io” e un “Tu” . con frasi contigue e opposte del consenso e del dissenso. Le rime costituiscono una leggenda della sua avventura umana, all’interno di queste rime si possono idealmente incontrare tre protagoniste: “La donna presente”, “La donna assente nella sua traccia”, “La donna pietrificata”, quindi si può anche cogliere “l’Io empirico” del poeta  in relazione con i tre aspetti della donna. Sovrasta su tutti questi aspetti un “Io metalinguistico” che unifica le varie sezioni. In questo serbatoio di emozioni che ci dona il poeta è fondamentale la distinzione fra “il poeta-uomo” e “il poeta trascendente rispetto a se stesso”. La correlazione interna ai due e la confusione-ambiguità copre il tutto di un mistero difficile da decifrare.
Nelle rime che ritraggono la donna presente si mettono in evidenzia elementi corporei ed elementi di natura.
Elementi corporei:
S.IX. Ti abbraccio. Penetro nella tua anima. XIII. Occhi, pupille azzurre, vi s’irradia un’idea. XVI.
Occhi solari, e loro immagine, verso l’ignoto.
Elementi di natura:
In queste rime le parti corporee muliebri attraggono e si assimilano a parti della natura.

1. Labbra di lei bruciate da aria infiammata, anima che bacia con lo sguardo.

Nessuno come Bécquer ha saputo “scrivere l’inno dell’aura con parole che siano nel contempo sospiri e risate, colori e note” lui ha saputo dare alla parola il proprio concerto per esprimersi,  verbalizzando un panorama musicale-pittorico-teatrale che moltiplica la valenza implicita delle sue rime.
Nella sezione donna-traccia dell’amore perduto si alternano orgoglio e dignità, si fa ricorso alle parole resistenza e volontà.
XXXI. Passione come una farsa; a lei sono rimasti pianto e riso; a lui solo il pianto.  LVI. Solo quando partiva era vita per lui. XLVI. Lui dignitoso, pur morto d’amore, mentre lei lo crede calmo dopo averlo trucidato. XLVIII. Con volontà ha soppresso la di lei  immagine, ma ne resta tenace la visione. LVIII. Amore di un istante; solo così se ne conserva la memoria.
Nella sezione donna pietrificata si coglie lo sconvolgimento della natura reale e simbolica alla presenza della donna, che travolge sconvolge al suo passaggio. XL. Non c’è maschera simile al suo volto. Oblio. S.III. Casta, fiore del di lui deserto. LXVII. Bello lo spettacolo della natura, dormire e mangiare; ma che sfortuna che questo non basti.
Nelle Rime di questo scrittore si colgono metafore al limite del metafisico, con una tendenza al romanticismo, all’illuminismo e a volte perfino al positivismo; il tutto si compenetra nelle sue espressioni con elementi naturalistici, sensitivi e spirituali, dando alla poetica un magnetismo colorito.
Poema Amor Eterno
Podrá nublarse el sol eternamente;
podrá secarse en un instante el mar;
pPodrá romperse el eje de la tierra
como un débil cristal.
¡Todo sucederá! Podrá la muerte
cubrirme con su fúnebre crespón;
pero jamás en mí podrá apagarse
la llama de tu amor
Poema dell’amore eterno (Traduzione Yuleisy Cruz Lezcano)
Potrà annuvolarsi il sole eternamente;
potrà asciugarsi in un istante il mare;
potrà rompersi l’asse della terra
come un debole cristallo.
Tutto succederà! Potrà la morte
coprirmi con la sua funebre increspatura;
però mai potrà spegnersi in me
la fiamma del tuo amore.
VIII
Cuando miro el azul horizonte
perderse a lo lejos,
al través de una gasa de polvo
dorado e inquieto,
me parece posible arrancarme
del mísero suelo
y flotar con la niebla dorada
en átomos leves
¡Cual ella deshecho!
Cuando miro de noche en el fondo
oscuro del cielo
las estrellas temblar como ardientes
pupilas de fuego,
me parece posible a dó brillan
subir en un vuelo
y anegarme en su luz, y con ellas
en lumbre encendido
fundirme en un beso.
En el mar de la duda en que bogo
ni aun sé lo que creo;
sin embargo, estas ansias me dicen
que yo llevo algo
divino aquí dentro.
Traduzione Yuleisy Cruz Lezcano
VIII
Quando guardo l’orizzonte azzurro
perdersi lontano,
per entro un velo la polvere
dorata e inquieta,
mi sembra possibile sradicarmi
dalla misera terra
e fluttuare con la nebbia dorata
in atomi lievi
come quella disfatto.
Quando nella notte guardo nel fondo
oscuro del cielo
Le stelle tremare, come ardenti
pupille di fuoco,
mi sembra possibile là dove brillano
salire in un volo
e naufragare nella loro luce, e con esse
in acceso splendore
fondermi in un bacio.
Nel mare del dubbio in cui navigo
non so ancora in che credere
eppure, queste ansie mi dicono
che io reco qualcosa
di divino qui dentro!...
XXXIII
Es cuestión de palabras, y no obstante,
ni tú ni yo jamás,
después de lo pasado, convendremos
en quién la culpa está.
¡Lástima que el Amor un diccionario
no tenga donde hallar
cuándo el orgullo es simplemente orgullo
y cuándo es dignidad!
Traduzione Yuleisy Cruz Lezcano
XXXIII
È questione di parole, eppure
Né tu né io, mai,
dopo quel ch’è passato, ci ricorderemo
su cui cade la colpa.
Peccato che l’amore un dizionario
non abbia, in cui trovare
quando l’orgoglio è solamente orgoglio
e quando è dignità!
XXXIV
Cruza callada, y son sus movimientos
silenciosa armonía;
suenan sus pasos, y al sonar, recuerdan
del himno alado la cadencia rítmica.
Los ojos entreabre, aquellos ojos
tan claros como el día;
y la tierra y el cielo, cuanto abarcan,
arde con nueva luz en sus pupilas.
Ríe, y su carcajada, tiene notas
del agua fugitiva;
llora, y es cada lágrima un poema
de ternura infinita.
Ella tiene la luz, tiene el perfume,
el color y la línea,
la forma, engendradora de deseos;
la expresión, fuente eterna de poesía.
¿Que es estúpida?... ¡Bah! Mientras callando
guarde oscuro el enigma,
siempre valdrá, a mi ver, lo que ella calla
más que lo que cualquiera otra me diga.
Traduzione Yuleisy Cruz Lezcano
XXXIV
Tacita passa e son le sue movenze
silenziosa armonia;
suonano i passi e il suono mi rammenta
dell’inno alato la misura ritmica.
Va socchiudendo gli occhi, quei suoi occhi
chiari sì come il giorno,
ed arde quanto esiste in terra e in cielo
di nuova luce nelle sue pupille.
Ride, e il suo fresco riso rassomiglia
a un’acqua fuggitiva;
piange, e ciascuna lacrima è un poema
di dolcezza infinita.
Dimora in lei la luce, in lei l’aroma,
il colore e la linea,
la forma, generante i desideri,
l’espressione, sorgete di poesia.
Forse è stupida?... Ma! Finché tacendo
tenga oscuro l’enigma,
quel che tace varrà sempre per me
più di quello che alcuna altra mi dica.
Oltre alle rime, Bécquer scrisse 28 leggende, dove si possono osservare alcuni elementi del Romanticismo, come i temi dell’amore impossibile, la solitudine e la miseria, il tono misterioso, l’esotico, l’abitudinario e l’interesse per il sovrannaturale. Il paesaggio acquista un’enfasi accentuato in queste leggende, ma il mondo esterno esiste in relazione alla sua anima.
Riconoscendo come maestro questo grande poeta e scrittore, invito tutti a leggere e ad approfondire la sua opera!

OGNI VOLTA CHE NE VAI... Andrea Iaia

Santo Stefano di Sessanio: affidati i lavori per il recupero dell’antica Torre

Santo Stefano di Sessanio:

affidati i lavori per il recupero dell’antica Torre

Dalla sua sommità lo sguardo si apre sulle valli del Tirino e dell’Aterno e si spinge sino alla catena del Sirente e della Maiella: la possente Torre di Santo Stefano di Sessanio, eretta sul punto più alto del paese, era la rappresentazione e il simbolo del borgo, il suo più antico elemento architettonico. Quasi totalmente crollata con il sisma del 2009, la torre – attualmente ricostruita nella sagoma con una struttura metallica – tornerà presto a dominare il panorama, grazie alla sinergia tra il Comune di Santo Stefano, l’Ufficio Speciale per la Ricostruzione dei Comuni del Cratere e il Segretariato Regionale MiBACT per l’Abruzzo. L’Ufficio speciale ha reperito i fondi necessari all’intervento (€1.505.000,00), il Segretariato Regionale ha espletato la gara d’appalto, ed i lavori, affidati all’Impresa Fracassa di Teramo, saranno gestiti direttamente dal Comune: un impegno fattivo e concreto di diverse istituzioni, che garantisce l’avvio di un restauro lungamente atteso, per uno dei monumenti identitari più noti d’Abruzzo.

 

«La Torre medicea di Santo Stefano di Sessanio – dichiara Paolo Esposito – rappresenta indubbiamente uno dei simboli più connotativi del territorio e la sua ricostruzione, che a breve avrà inizio, costituisce uno stimolo ulteriore per accelerare il processo di recupero degli immobili privati e pubblici. Nei mesi trascorsi, l’Ufficio Speciale per la Ricostruzione dei Comuni del Cratere, tramite i propri funzionari Ing. Francesco Mattucci e Ing. Emanuela Ferrini, ha fornito il proprio supporto ed una assistenza tecnica qualificata all’amministrazione comunale per promuovere la qualità della ricostruzione compatibilmente con la finalità dei fondi stanziati e resi disponibili con la delibera CIPE 135/2012».

«L’intervento previsto per la Torre Medicea – secondo il Segretario Regionale Stefano Gizzi - assume una valenza particolare, sia da un punto di vista simbolico, sia operativo. Pur se è vero che l’attuale soluzione, quella di una riproposizione “evocatva” dello sky-line della torre attraverso una reintegrazione “a fil di ferro” (sull’esempio di analoghe scelte: si pensi a quella del Tempio di Apollo a Veio risarcito nelle parti mancanti con una sagoma di tubolari metallici) appare di sicuro interesse, una ricostruzione “materica” con i medesimi materiali lapidei (per fortuna conservati in gran parte) e con la medesima tessitura muraria ha il vantaggio di una restitutio ad integrum, ove anche i connotati materiali, oltre che formali, riassumono una loro piena pregnanza. Peraltro, l’esempio in questione è indice di una collaborazione fattiva tra Enti locali e Ministero per i beni e le attività culturali che speriamo segni solo l’inizio di una sempre maggiore azione comune per la salvaguardia del patrimonio culturale».

Grande soddisfazione traspare dalle parole del Sindaco Fabio Santavicca:  «A quasi otto anni dal terremoto, siamo riusciti a raggiungere il traguardo per l’avvio dei lavori di ricostruzione della Torre medicea, uno dei monumenti simbolo insieme al castello della Rocca Calascio, di un territorio ricco di storia e cultura, unico per i suoi scenari e paesaggi mozzafiato. Un ringraziamento particolare è rivolto a tutte le istituzioni che hanno collaborato in sinergia con le diverse amministrazioni comunali, che dall’immediato post sisma si sono operate affinché la Torre di avvistamento potesse tornare a splendere e a dominare il borgo. Un plauso va fatto a tutti i professionisti che hanno lavorato alacremente, messo a disposizione le proprie conoscenze e competenze con l’intento di trovare il giusto risultato tra sicurezza e corretto adeguamento sismico da un lato, e il restauro e risanamento conservativo dall’altro. Infine, è questo l’inizio di un percorso che, in un tempo relativamente breve, permetterà al borgo di Santo Stefano di Sessanio di riappropriarsi del suo elemento più significativo che, cosi come accadeva in passato, tornerà ad affascinare con la sua imponenza e maestosità gli sguardi di coloro che a esso si rivolgeranno».

I lavori, che avranno inizio nel prossimo mese di aprile, restituiranno quindi alla singolare bellezza di Santo Stefano una delle testimonianze più evidenti del suo importante passato, e la Torre con i suoi 18 metri si staglierà nuovamente su uno degli scorci naturalistici più suggestivi dell’Appenino, non solo abruzzese.

Silvia Taranta - ufficio stampa e comunicazione
Segretariato Regionale MiBACT per l'Abruzzo
silvia.taranta@beniculturali.it - tel. 0862 446157  - cell. 366 9125898

Trump Campaign Aides Had Repeated Contacts With Russian Intelligence

President Trump spoke with Vladimir V. Putin on Jan. 28. His national security adviser, Michael T. Flynn, right, resigned Monday. Credit Jonathan Ernst/Reuters  

 

WASHINGTON — Phone records and intercepted calls show that members of Donald J. Trump’s 2016 presidential campaign and other Trump associates had repeated contacts with senior Russian intelligence officials in the year before the election, according to four current and former American officials.

American law enforcement and intelligence agencies intercepted the communications around the same time they were discovering evidence that Russia was trying to disrupt the presidential election by hacking into the Democratic National Committee, three of the officials said. The intelligence agencies then sought to learn whether the Trump campaign was colluding with the Russians on the hacking or other efforts to influence the election.

The officials interviewed in recent weeks said that, so far, they had seen no evidence of such cooperation.

But the intercepts alarmed American intelligence and law enforcement agencies, in part because of the amount of contact that was occurring while Mr. Trump was speaking glowingly about the Russian president, Vladimir V. Putin. At one point last summer, Mr. Trump said at a campaign event that he hoped Russian intelligence services had stolen Hillary Clinton’s emails and would make them public.

 

The officials said the intercepted communications were not limited to Trump campaign officials, and included other associates of Mr. Trump. On the Russian side, the contacts also included members of the government outside of the intelligence services, they said. All of the current and former officials spoke on the condition of anonymity because the continuing investigation is classified.

Photo

Paul D. Manafort, Mr. Trump’s former campaign chairman, at the Republican National Convention in Cleveland in July. Credit Sam Hodgson for The New York Times

The officials said that one of the advisers picked up on the calls was Paul Manafort, who was Mr. Trump’s campaign chairman for several months last year and had worked as a political consultant in Ukraine. The officials declined to identify the other Trump associates on the calls.

The call logs and intercepted communications are part of a larger trove of information that the F.B.I. is sifting through as it investigates the links between Mr. Trump’s associates and the Russian government, as well as the hacking of the D.N.C., according to federal law enforcement officials. As part of its inquiry, the F.B.I. has obtained banking and travel records and conducted interviews, the officials said.

Mr. Manafort, who has not been charged with any crimes, dismissed the officials’ accounts in a telephone interview on Tuesday. “This is absurd,” he said. “I have no idea what this is referring to. I have never knowingly spoken to Russian intelligence officers, and I have never been involved with anything to do with the Russian government or the Putin administration or any other issues under investigation today.”

He added, “It’s not like these people wear badges that say, ‘I’m a Russian intelligence officer.’”

Several of Mr. Trump’s associates, like Mr. Manafort, have done business in Russia. And it is not unusual for American businessmen to come in contact with foreign intelligence officials, sometimes unwittingly, in countries like Russia and Ukraine, where the spy services are deeply embedded in society. Law enforcement officials did not say to what extent the contacts might have been about business.

The officials would not disclose many details, including what was discussed on the calls, the identity of the Russian intelligence officials who participated, and how many of Mr. Trump’s advisers were talking to the Russians. It is also unclear whether the conversations had anything to do with Mr. Trump himself.

  

A report from American intelligence agencies that was made public in January concluded that the Russian government had intervened in the election in part to help Mr. Trump, but did not address whether any members of the Trump campaign had participated in the effort.

The intercepted calls are different from the wiretapped conversations last year between Michael T. Flynn, Mr. Trump’s former national security adviser, and Sergey I. Kislyak, Russia’s ambassador to the United States. In those calls, which led to Mr. Flynn’s resignation on Monday night, the two men discussed sanctions that the Obama administration imposed on Russia in December.

But the cases are part of American intelligence and law enforcement agencies’ routine electronic surveillance of the communications of foreign officials.

The F.B.I. declined to comment. The White House also declined to comment Tuesday night, but earlier in the day, the press secretary, Sean Spicer, stood by Mr. Trump’s previous comments that nobody from his campaign had contact with Russian officials before the election.

“There’s nothing that would conclude me that anything different has changed with respect to that time period,” Mr. Spicer said in response to a question.

Two days after the election in November, Sergei A. Ryabkov, the deputy Russian foreign minister, said “there were contacts” during the campaign between Russian officials and Mr. Trump’s team.

“Obviously, we know most of the people from his entourage,” Mr. Ryabkov told Russia’s Interfax news agency.

The Trump transition team denied Mr. Ryabkov’s statement. “This is not accurate,” Hope Hicks, a spokeswoman for Mr. Trump, said at the time.

The National Security Agency, which monitors the communications of foreign intelligence services, initially captured the calls between Mr. Trump’s associates and the Russians as part of routine foreign surveillance. After that, the F.B.I. asked the N.S.A. to collect as much information as possible about the Russian operatives on the phone calls, and to search through troves of previous intercepted communications that had not been analyzed.

The F.B.I. has closely examined at least three other people close to Mr. Trump, although it is unclear if their calls were intercepted. They are Carter Page, a businessman and former foreign policy adviser to the campaign; Roger Stone, a longtime Republican operative; and Mr. Flynn.

All of the men have strongly denied that they had any improper contacts with Russian officials.

As part of the inquiry, the F.B.I. is also trying to assess the credibility of the information contained in a dossier that was given to the bureau last year by a former British intelligence operative. The dossier contained a raft of allegations of a broad conspiracy between Mr. Trump, his associates and the Russian government. It also included unsubstantiated claims that the Russians had embarrassing videos that could be used to blackmail Mr. Trump.

The F.B.I. has spent several months investigating the leads in the dossier, but has yet to confirm any of its most explosive claims.

Senior F.B.I. officials believe that the former British intelligence officer who compiled the dossier, Christopher Steele, has a credible track record, and he briefed investigators last year about how he obtained the information. One American law enforcement official said that F.B.I. agents had made contact with some of Mr. Steele’s sources.

The agency’s investigation of Mr. Manafort began last spring as an outgrowth of a criminal investigation into his work for a pro-Russian political party in Ukraine and for the country’s former president, Viktor F. Yanukovych. It has focused on why he was in such close contact with Russian and Ukrainian intelligence officials.

The bureau did not have enough evidence to obtain a warrant for a wiretap of Mr. Manafort’s communications, but it had the N.S.A. scrutinize the communications of Ukrainian officials he had met.

The F.B.I. investigation is proceeding at the same time that separate investigations into Russian interference in the election are gaining momentum on Capitol Hill. Those investigations, by the House and Senate Intelligence Committees, are examining not only the Russian hacking but also any contacts that Mr. Trump’s team had with Russian officials during the campaign.

On Tuesday, top Republican lawmakers said that Mr. Flynn should be one focus of the investigation, and that he should be called to testify before Congress. Senator Mark Warner of Virginia, the top Democrat on the Intelligence Committee, said the news about Mr. Flynn underscored “how many questions still remain unanswered to the American people more than three months after Election Day, including who was aware of what, and when.”

Mr. Warner said Mr. Flynn’s resignation would not stop the committee “from continuing to investigate General Flynn, or any other campaign official who may have had inappropriate and improper contacts with Russian officials prior to the election.”

 

by https://www.nytimes.com/

We'll fight them in the stratosphere! Forgotten papers from 1939 reveal how Winston Churchill believed alien life probably DID exist

• Churchill wrote an extraordinary essay speculating on existence of aliens
• Previously undiscovered article suggested Mars and Venus could harbour life
• Sci-fi enthusiast wrote piece in 1939 a year before he entered Downing Street 

 

Winston Churchill penned an 11-page essay about the prospect of alien life on other planets despite Europe being on the brink of war as he wrote, newly discovered documents revealed today. 

In an article written in 1939 entitled 'Are We Alone in the Universe?' the wartime hero correctly predicted decades before time that large numbers of stars could have families of planets. 

He also identified the importance of liquid water for alien life to survive in the typewritten essay, published a year before he became Prime Minister in 1940. 

 

Before becoming Britain's greatest wartime Prime Minister, Winston Churchill found time to muse in an essay on whether aliens exist

 Churchill suggested in his newspaper article that the planet Mars, pictured, could harbour life

The article, which was hidden away in a museum in the US until rediscovered last year, revealed how Churchill believed there may well be life on Mars.

In it he muses about the possibility of life evolving elsewhere in the Solar System and beyond.

Pre-empting discoveries of extra-solar planets by more than five decades, he defines what scientists later called the 'habitable' or 'Goldilocks' zone - the narrow orbital region where a planet is not too hot or too cold but 'just right' to support life. 

He also correctly concluded that many planets 'will be the right size to keep on their surface water and possibly an atmosphere of some sort' and some would be 'at the proper distance from their parent sun to maintain a suitable temperature'.

Churchill famously ordered that reports of UFO sightings should be kept secret in 1952 to avoid public panic.

The 'closet science fiction fan' suggested in the article - believed to have been intended for publication in the News of the World - that Mars and Venus could harbour life.  

Churchill's 11-page essay was rediscovered last year by the museum's new director Timothy Riley, left, who passed it on to Israeli astrophysicist, author and former Hubble Space Telescope scientist Mario Livio, right

The article was written a year after the 1938 radio broadcast by Orson Welles dramatising The War Of The Worlds by HG Wells - later made into a film, pictured - which caused widespread panic among listeners in the US who thought they really were being invaded by Martians

The lengthy essay was never published but was passed to the US National Churchill Museum in Fulton, Missouri in the 1980s, where it was unearthed by a museum director and is published in the journal Nature today.

Writing as the Second World War broke out, Churchill wrote: 'I, for one, am not so immensely impressed by the success we are making of our civilisation here that I am prepared to think we are the only spot in this immense universe which contains living, thinking creatures, or that we are the highest type of mental and physical development which has ever appeared in the vast compass of space and time.'

The article was written a year after the 1938 radio broadcast by Orson Welles dramatising The War Of The Worlds by HG Wells, which caused widespread panic among listeners in the US who thought they really were being invaded by Martians

The document was rediscovered last year by the museum's new director Timothy Riley, who passed it on to Israeli astrophysicist, author and former Hubble Space Telescope scientist Mario Livio.

Describing the find in the journal Nature, Professor Livio said it came as a 'great surprise,' despite Churchill's well-known interest in science.

It is not the first time the Conservative leader and historian's love of science fiction has come to light. 

Churchill was the first prime minister to hire a science adviser, and in the 1920s and 30s wrote a number of popular science essays for newspapers and magazines on topics such as evolution and cells  

Churchill's famous phrase 'the gathering storm', used to describe the rise of Nazi Germany, crops up twice in The War of the Worlds to describe pending attacks on Britain by the Martians.

Historian Richard Toye, who has suggested that the Prime Minister borrowed the line, said of Churchill: 'He was not a scientist but science appealed to his imagination because he liked to play with ideas and was visionary in his understanding of scientific issues.

Churchill's lengthy essay was never published but was passed to the US National Churchill Museum, pictured, in Fulton, Missouri in the 1980s, where it was unearthed by a museum director and is published in the journal Nature today

'It is fair to say that Martians and life elsewhere in the universe are subjects he would have been happy to speculate about.'

Churchill's article builds on the 'Copernican principle' – the idea that, given the vastness of the universe, it is hard to believe that humans on Earth represent something unique.

He started by defining the most important characteristic of life, the ability to 'breed and multiply', going on to note that living creatures can only survive where liquid water exists.

Decades before today's search for water on Mars, Churchill correctly identified the 'Goldilocks zone' – the narrow region around a star that is neither too cold nor too hot, so that liquid water may exist on the surface of a rocky planet.

He wrote that life could survive only in temperatures 'between a few degrees of frost and the boiling point of water'.

Correctly predicting man reaching the Moon, he did however get it wrong with his assumption that planets are formed from the gas torn off a star when another star passes close to it. The model suggested by astrophysicist James Jeans in 1917 has since been ruled out, although the Tory leader did foresee the 1990s discovery of exoplanets around stars other than our sun.

Venus was another planet that Churchill speculated might have the ability to sustain life

He wrote: 'I am not sufficiently conceited to think that my sun is the only one with a family of planets.'

The essay concludes that Mars and Venus are likely to be the only planets apart from Earth capable of sustaining life. And it finishes on a positive note, stating: 'With hundreds of thousands of nebulae, each containing thousands of millions of suns, the odds are enormous that there must be immense numbers which possess planets whose circumstances would not render life impossible.'

The article was written a year after the 1938 radio broadcast by Orson Welles dramatising The War Of The Worlds by HG Wells, which caused widespread panic among listeners in the US who thought they really were being invaded by Martians.

It was a year before Churchill would become Prime Minister, and is one of a number of popular science pieces on topics such as evolution and cells he penned in the 1930s to pay for the upkeep of his house in Kent, Chartwell.

His longstanding interest in science began when aged 22 he read Darwin's On the Origin of Species while stationed with the British Army in India and continued during the Second World War when he supported the development of radar.

Israeli astrophysicist Mario Livio, who was given the Churchill essay by the US museum, writing a comment piece on it in Nature, said: 'At a time when a number of today's politicians shun science, I find it moving to recall a leader who engaged with it so profoundly.'

by http://www.dailymail.co.uk/
 

«Ο ιδιαίτερος πολιτιστικός χαρακτήρας των μνημείων της Ακρόπολης δεν συνάδει με τη συγκεκριμένη εκδήλωση, καθώς πρόκειται για μοναδικά μνημεία και σύμβολα παγκόσμιας κληρονομιάς, μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco». Σύμφωνα με το ΑΠΕ – ΜΠΕ, με την παραπάνω αιτιολόγηση, τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου απέρριψαν ομόφωνα το αίτημα της εταιρείας Gucci για επίδειξη μόδας υψηλής ραπτικής εντός του αρχαιολογικού χώρου του Ιερού Βράχου. Η γνωμοδότηση του Συμβουλίου, που εξαρχής φάνηκε ότι θα είχε αυτή την κατάληξη, έγινε μετά από αρκετή συζήτηση, όχι τόσο μεταξύ των μελών του, όσο με τους εκπροσώπους της εταιρείας που παρέστησαν στη συνεδρίαση (Έλληνες δικηγόροι και Ιταλοί συνεργάτες της Gucci). Πριν από την παράστασή τους, ωστόσο, προηγήθηκε υπόμνημα της εταιρίας προς τα μέλη του Συμβουλίου, το οποίο και διαβάστηκε στη συνεδρίαση. Σύμφωνα με αυτό, η εταιρεία ζητούσε την άδεια για την πραγματοποίηση επίδειξης κολεξιόν υψηλής ραπτικής με τίτλο «Gucci Cruz 2018», στον χώρο μεταξύ του Παρθενώνα και του Ερεχθείου (ή στα ανατολικά του Ερεχθείου), την 1η Ιουνίου 2017, με 300 προσκεκλημένους, όπως κάνει τα τελευταία χρόνια (υπενθυμίζεται η επίδειξη στο Αβαείο του Ουεστμίνστερ στο Λονδίνο το 2016). Από αυτούς, το 10% θα ήταν Έλληνες καλλιτέχνες και επίσημοι, το 80% Ευρωπαίοι και Αμερικανοί εκδότες διεθνών περιοδικών μόδας και δημοσιογράφοι, ενώ το υπόλοιπο 10% αφορούσε αστέρες του Χόλυγουντ. Όπως συμπλήρωνε ο οίκος, με την αποδοχή του αιτήματός του δεσμευόταν ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και σεβασμού προς την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας, να προβεί σε χορηγία (της τάξης των 2 εκ. ευρώ στο πλαίσιο μιας πενταετίας, σύμφωνα με πληροφορίες) στα αναστηλωτικά έργα της Ακρόπολης ή σε οργανισμό που θα υπεδείκνυε η Υπηρεσία. Δεν παρέλειπε, δε, να τονίσει τα τεράστια οφέλη που θα προέκυπταν από τη διαφημιστική δαπάνη, αλλά και από τον ευρύτερο τηλεοπτικό χρόνο προβολής των μνημείων και της Αθήνας, που σε βάθος χρόνου υπολογίστηκε στα 55 εκ. ευρώ. Εν κατακλείδι, η εκδήλωση, όπως ανέφερε το υπόμνημα, θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή για την αλλαγή κλίματος στα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα της χώρας. Παλαιότερη καμπάνια της Gucci με δημιουργίες στα αγάλματα Με βάση το ίδιο ρεπορτάζ, του ΑΠΕ – ΜΠΕ, «Η Ακρόπολη είναι όχι απλώς ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά ένα σύμβολο για όλη την ανθρωπότητα, που δεν μπορεί να μπαίνει σε εμπορικές συναλλαγές. Ο Παρθενώνας είναι το logo της Unesco, επίσης γνωρίζετε όλοι την προσπάθεια και τον αγώνα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Μπορεί η χώρα μας να βρίσκεται σε μια δύσκολη οικονομική κατάσταση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να δίνουμε με αυτό τον τρόπο το σύμβολο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς για μια επίδειξη μόδας, που μπορεί να είναι υψηλής ραπτικής, αλλά δεν συνάδει με τον χαρακτήρα του χώρου. Είμαστε πάντα πρόθυμοι σε χορηγίες, τα μνημεία χρειάζονται συντήρηση και ανάδειξη. Υπάρχουν τα έργα που διεξάγονται μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων, έχουμε και χορηγίες από άλλους φορείς», ανέφερε μεταξύ άλλων η γγ του ΥΠΠΟΑ, Μαρία Ανδρεαδάκη – Βλαζάκη, απαντώντας ουσιαστικά στα όσα αναφέρονταν στο υπόμνημα. Από τη συζήτηση που ακολούθησε αξίζουν να σημειωθούν κάποιες επισημάνσεις των μελών του ΚΑΣ. Όπως εκείνη του καθηγητή Μανόλη Κορρέ, που απευθυνόμενος στους εκπροσώπους της εταιρείας ανέφερε ότι η φωτογράφηση της Nelly’s το 1928, στην οποία έκανε αναφορά το υπόμνημα ως παράδειγμα παραχώρησης της Ακρόπολης, ήταν μια καλλιτεχνική δημιουργία, που δεν πλήρωσε κανένα αντάλλαγμα. Ο κ. Κορρές αναφέρθηκε επίσης σε ένα φιλοσοφικό ζήτημα: Αν το ΚΑΣ έπρεπε να παραχωρήσει την Ακρόπολη σε έναν ενδιαφερόμενο, ποιος θα ήταν αυτός; «Ποιος θα ήθελε να ισχυριστεί ότι είναι ο πρώτος φορέας πολιτισμού ή επιστήμης στον κόσμο;», ρώτησε ο καθηγητής, αναφέροντας το παράδειγμα της τελευταίας θέσης της στρογγυλής τράπεζας που προορίζεται στον καλύτερο και μοναδικό, γι’ αυτό και παραμένει πάντα άδεια. Η Ελένη Μπάνου, προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων (ΕΦΑ) Αθηνών, τόνισε ότι αν δοθεί τώρα η Ακρόπολη στην Gucci, αύριο σε άλλη εταιρεία και μεθαύριο σε άλλη, «τελικά αυτό το υπέρτατο μνημείο θα καταντήσει ένα σκηνικό, κάτι που δεν θα ήθελε κανείς να δει έτσι». Τέλος, η Ευγενία Γατοπούλου, γενική διευθύντρια Αναστήλωσης, Μουσείων και Τεχνικών Έργων του ΥΠΠΟΑ, χαρακτήρισε την πρόταση «χυδαία», «εκτός λογικής και προσβλητική», που δεν θα έπρεπε καν να συζητηθεί. Θα μπορούσε, είπε, να είναι μια πρόταση συμβολική, για παράδειγμα μια φωτογράφηση στον Παρθενώνα και μια άλλη αντίστοιχη στα Γλυπτά που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. «Ενδεχομένως δεν θα την δεχόμασταν πάλι, αλλά θα ήταν μια πρόταση άλλου επιπέδου», τόνισε η ίδια. Οι Ιταλοί εκπρόσωποι πάντως, ήταν ευγενικοί, ειδικά ο διευθυντής παγκόσμιας επικοινωνίας της Gucci, ο οποίος τόνισε πολλές φορές την αξία του διαλόγου, τον σεβασμό του προς το ΚΑΣ και τον ελληνικό πολιτισμό, καθώς και ότι η μόδα δεν είναι μόνο πολυτέλεια, αλλά συνδέεται με τη σύγχρονη κοινωνία. «Η μόδα είναι περισσότερο τέχνη και πολιτισμός», απάντησε στην ερώτηση αν η εκδήλωση είναι διαφημιστικό ή πολιτιστικό γεγονός. Σημειώνεται ότι η εταιρεία δεν φάνηκε να ενδιαφέρεται για τις εναλλακτικές προτάσεις της ΕΦΑ Αθηνών ως προς την πραγματοποίηση της εκδήλωσης (προαύλιος χώρος Ηρωδείου, άνδηρο Πικιώνη στου Φιλοπάππου και Ολυμπιείο), ενώ, όπως έγινε γνωστό, παρά το γεγονός ότι πριν το θέμα έρθει στο ΚΑΣ οι αρμόδιες υπηρεσίες είχαν υποδείξει στους ενδιαφερόμενους το άτοπο του αιτήματος, η Ακρόπολη παρέμενε ο ποθητός χώρος. ...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/omofono-ochi-apo-kas-ston-iko-gucci-gia-tin-epidixi-stin-akropoli-archeologi-ekrinan-oti-den-sinadi-ton-idietero-politistiko-charaktira-ton-mnimion/

«Ο ιδιαίτερος πολιτιστικός χαρακτήρας των μνημείων της Ακρόπολης δεν συνάδει με τη συγκεκριμένη εκδήλωση, καθώς πρόκειται για μοναδικά μνημεία και σύμβολα παγκόσμιας κληρονομιάς, μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco». Σύμφωνα με το ΑΠΕ – ΜΠΕ, με την παραπάνω αιτιολόγηση, τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου απέρριψαν ομόφωνα το αίτημα της εταιρείας Gucci για επίδειξη μόδας υψηλής ραπτικής εντός του αρχαιολογικού χώρου του Ιερού Βράχου. Η γνωμοδότηση του Συμβουλίου, που εξαρχής φάνηκε ότι θα είχε αυτή την κατάληξη, έγινε μετά από αρκετή συζήτηση, όχι τόσο μεταξύ των μελών του, όσο με τους εκπροσώπους της εταιρείας που παρέστησαν στη συνεδρίαση (Έλληνες δικηγόροι και Ιταλοί συνεργάτες της Gucci). Πριν από την παράστασή τους, ωστόσο, προηγήθηκε υπόμνημα της εταιρίας προς τα μέλη του Συμβουλίου, το οποίο και διαβάστηκε στη συνεδρίαση. Σύμφωνα με αυτό, η εταιρεία ζητούσε την άδεια για την πραγματοποίηση επίδειξης κολεξιόν υψηλής ραπτικής με τίτλο «Gucci Cruz 2018», στον χώρο μεταξύ του Παρθενώνα και του Ερεχθείου (ή στα ανατολικά του Ερεχθείου), την 1η Ιουνίου 2017, με 300 προσκεκλημένους, όπως κάνει τα τελευταία χρόνια (υπενθυμίζεται η επίδειξη στο Αβαείο του Ουεστμίνστερ στο Λονδίνο το 2016). Από αυτούς, το 10% θα ήταν Έλληνες καλλιτέχνες και επίσημοι, το 80% Ευρωπαίοι και Αμερικανοί εκδότες διεθνών περιοδικών μόδας και δημοσιογράφοι, ενώ το υπόλοιπο 10% αφορούσε αστέρες του Χόλυγουντ. Όπως συμπλήρωνε ο οίκος, με την αποδοχή του αιτήματός του δεσμευόταν ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και σεβασμού προς την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας, να προβεί σε χορηγία (της τάξης των 2 εκ. ευρώ στο πλαίσιο μιας πενταετίας, σύμφωνα με πληροφορίες) στα αναστηλωτικά έργα της Ακρόπολης ή σε οργανισμό που θα υπεδείκνυε η Υπηρεσία. Δεν παρέλειπε, δε, να τονίσει τα τεράστια οφέλη που θα προέκυπταν από τη διαφημιστική δαπάνη, αλλά και από τον ευρύτερο τηλεοπτικό χρόνο προβολής των μνημείων και της Αθήνας, που σε βάθος χρόνου υπολογίστηκε στα 55 εκ. ευρώ. Εν κατακλείδι, η εκδήλωση, όπως ανέφερε το υπόμνημα, θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή για την αλλαγή κλίματος στα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα της χώρας. Παλαιότερη καμπάνια της Gucci με δημιουργίες στα αγάλματα Με βάση το ίδιο ρεπορτάζ, του ΑΠΕ – ΜΠΕ, «Η Ακρόπολη είναι όχι απλώς ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά ένα σύμβολο για όλη την ανθρωπότητα, που δεν μπορεί να μπαίνει σε εμπορικές συναλλαγές. Ο Παρθενώνας είναι το logo της Unesco, επίσης γνωρίζετε όλοι την προσπάθεια και τον αγώνα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Μπορεί η χώρα μας να βρίσκεται σε μια δύσκολη οικονομική κατάσταση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να δίνουμε με αυτό τον τρόπο το σύμβολο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς για μια επίδειξη μόδας, που μπορεί να είναι υψηλής ραπτικής, αλλά δεν συνάδει με τον χαρακτήρα του χώρου. Είμαστε πάντα πρόθυμοι σε χορηγίες, τα μνημεία χρειάζονται συντήρηση και ανάδειξη. Υπάρχουν τα έργα που διεξάγονται μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων, έχουμε και χορηγίες από άλλους φορείς», ανέφερε μεταξύ άλλων η γγ του ΥΠΠΟΑ, Μαρία Ανδρεαδάκη – Βλαζάκη, απαντώντας ουσιαστικά στα όσα αναφέρονταν στο υπόμνημα. Από τη συζήτηση που ακολούθησε αξίζουν να σημειωθούν κάποιες επισημάνσεις των μελών του ΚΑΣ. Όπως εκείνη του καθηγητή Μανόλη Κορρέ, που απευθυνόμενος στους εκπροσώπους της εταιρείας ανέφερε ότι η φωτογράφηση της Nelly’s το 1928, στην οποία έκανε αναφορά το υπόμνημα ως παράδειγμα παραχώρησης της Ακρόπολης, ήταν μια καλλιτεχνική δημιουργία, που δεν πλήρωσε κανένα αντάλλαγμα. Ο κ. Κορρές αναφέρθηκε επίσης σε ένα φιλοσοφικό ζήτημα: Αν το ΚΑΣ έπρεπε να παραχωρήσει την Ακρόπολη σε έναν ενδιαφερόμενο, ποιος θα ήταν αυτός; «Ποιος θα ήθελε να ισχυριστεί ότι είναι ο πρώτος φορέας πολιτισμού ή επιστήμης στον κόσμο;», ρώτησε ο καθηγητής, αναφέροντας το παράδειγμα της τελευταίας θέσης της στρογγυλής τράπεζας που προορίζεται στον καλύτερο και μοναδικό, γι’ αυτό και παραμένει πάντα άδεια. Η Ελένη Μπάνου, προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων (ΕΦΑ) Αθηνών, τόνισε ότι αν δοθεί τώρα η Ακρόπολη στην Gucci, αύριο σε άλλη εταιρεία και μεθαύριο σε άλλη, «τελικά αυτό το υπέρτατο μνημείο θα καταντήσει ένα σκηνικό, κάτι που δεν θα ήθελε κανείς να δει έτσι». Τέλος, η Ευγενία Γατοπούλου, γενική διευθύντρια Αναστήλωσης, Μουσείων και Τεχνικών Έργων του ΥΠΠΟΑ, χαρακτήρισε την πρόταση «χυδαία», «εκτός λογικής και προσβλητική», που δεν θα έπρεπε καν να συζητηθεί. Θα μπορούσε, είπε, να είναι μια πρόταση συμβολική, για παράδειγμα μια φωτογράφηση στον Παρθενώνα και μια άλλη αντίστοιχη στα Γλυπτά που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. «Ενδεχομένως δεν θα την δεχόμασταν πάλι, αλλά θα ήταν μια πρόταση άλλου επιπέδου», τόνισε η ίδια. Οι Ιταλοί εκπρόσωποι πάντως, ήταν ευγενικοί, ειδικά ο διευθυντής παγκόσμιας επικοινωνίας της Gucci, ο οποίος τόνισε πολλές φορές την αξία του διαλόγου, τον σεβασμό του προς το ΚΑΣ και τον ελληνικό πολιτισμό, καθώς και ότι η μόδα δεν είναι μόνο πολυτέλεια, αλλά συνδέεται με τη σύγχρονη κοινωνία. «Η μόδα είναι περισσότερο τέχνη και πολιτισμός», απάντησε στην ερώτηση αν η εκδήλωση είναι διαφημιστικό ή πολιτιστικό γεγονός. Σημειώνεται ότι η εταιρεία δεν φάνηκε να ενδιαφέρεται για τις εναλλακτικές προτάσεις της ΕΦΑ Αθηνών ως προς την πραγματοποίηση της εκδήλωσης (προαύλιος χώρος Ηρωδείου, άνδηρο Πικιώνη στου Φιλοπάππου και Ολυμπιείο), ενώ, όπως έγινε γνωστό, παρά το γεγονός ότι πριν το θέμα έρθει στο ΚΑΣ οι αρμόδιες υπηρεσίες είχαν υποδείξει στους ενδιαφερόμενους το άτοπο του αιτήματος, η Ακρόπολη παρέμενε ο ποθητός χώρος. ...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/omofono-ochi-apo-kas-ston-iko-gucci-gia-tin-epidixi-stin-akropoli-archeologi-ekrinan-oti-den-sinadi-ton-idietero-politistiko-charaktira-ton-mnimio

«Ο ιδιαίτερος πολιτιστικός χαρακτήρας των μνημείων της Ακρόπολης δεν συνάδει με τη συγκεκριμένη εκδήλωση, καθώς πρόκειται για μοναδικά μνημεία και σύμβολα παγκόσμιας κληρονομιάς, μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco». Σύμφωνα με το ΑΠΕ – ΜΠΕ, με την παραπάνω αιτιολόγηση, τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου απέρριψαν ομόφωνα το αίτημα της εταιρείας Gucci για επίδειξη μόδας υψηλής ραπτικής εντός του αρχαιολογικού χώρου του Ιερού Βράχου. Η γνωμοδότηση του Συμβουλίου, που εξαρχής φάνηκε ότι θα είχε αυτή την κατάληξη, έγινε μετά από αρκετή συζήτηση, όχι τόσο μεταξύ των μελών του, όσο με τους εκπροσώπους της εταιρείας που παρέστησαν στη συνεδρίαση (Έλληνες δικηγόροι και Ιταλοί συνεργάτες της Gucci). Πριν από την παράστασή τους, ωστόσο, προηγήθηκε υπόμνημα της εταιρίας προς τα μέλη του Συμβουλίου, το οποίο και διαβάστηκε στη συνεδρίαση. Σύμφωνα με αυτό, η εταιρεία ζητούσε την άδεια για την πραγματοποίηση επίδειξης κολεξιόν υψηλής ραπτικής με τίτλο «Gucci Cruz 2018», στον χώρο μεταξύ του Παρθενώνα και του Ερεχθείου (ή στα ανατολικά του Ερεχθείου), την 1η Ιουνίου 2017, με 300 προσκεκλημένους, όπως κάνει τα τελευταία χρόνια (υπενθυμίζεται η επίδειξη στο Αβαείο του Ουεστμίνστερ στο Λονδίνο το 2016). Από αυτούς, το 10% θα ήταν Έλληνες καλλιτέχνες και επίσημοι, το 80% Ευρωπαίοι και Αμερικανοί εκδότες διεθνών περιοδικών μόδας και δημοσιογράφοι, ενώ το υπόλοιπο 10% αφορούσε αστέρες του Χόλυγουντ. Όπως συμπλήρωνε ο οίκος, με την αποδοχή του αιτήματός του δεσμευόταν ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και σεβασμού προς την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας, να προβεί σε χορηγία (της τάξης των 2 εκ. ευρώ στο πλαίσιο μιας πενταετίας, σύμφωνα με πληροφορίες) στα αναστηλωτικά έργα της Ακρόπολης ή σε οργανισμό που θα υπεδείκνυε η Υπηρεσία. Δεν παρέλειπε, δε, να τονίσει τα τεράστια οφέλη που θα προέκυπταν από τη διαφημιστική δαπάνη, αλλά και από τον ευρύτερο τηλεοπτικό χρόνο προβολής των μνημείων και της Αθήνας, που σε βάθος χρόνου υπολογίστηκε στα 55 εκ. ευρώ. Εν κατακλείδι, η εκδήλωση, όπως ανέφερε το υπόμνημα, θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή για την αλλαγή κλίματος στα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα της χώρας. Παλαιότερη καμπάνια της Gucci με δημιουργίες στα αγάλματα Με βάση το ίδιο ρεπορτάζ, του ΑΠΕ – ΜΠΕ, «Η Ακρόπολη είναι όχι απλώς ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά ένα σύμβολο για όλη την ανθρωπότητα, που δεν μπορεί να μπαίνει σε εμπορικές συναλλαγές. Ο Παρθενώνας είναι το logo της Unesco, επίσης γνωρίζετε όλοι την προσπάθεια και τον αγώνα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Μπορεί η χώρα μας να βρίσκεται σε μια δύσκολη οικονομική κατάσταση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να δίνουμε με αυτό τον τρόπο το σύμβολο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς για μια επίδειξη μόδας, που μπορεί να είναι υψηλής ραπτικής, αλλά δεν συνάδει με τον χαρακτήρα του χώρου. Είμαστε πάντα πρόθυμοι σε χορηγίες, τα μνημεία χρειάζονται συντήρηση και ανάδειξη. Υπάρχουν τα έργα που διεξάγονται μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων, έχουμε και χορηγίες από άλλους φορείς», ανέφερε μεταξύ άλλων η γγ του ΥΠΠΟΑ, Μαρία Ανδρεαδάκη – Βλαζάκη, απαντώντας ουσιαστικά στα όσα αναφέρονταν στο υπόμνημα. Από τη συζήτηση που ακολούθησε αξίζουν να σημειωθούν κάποιες επισημάνσεις των μελών του ΚΑΣ. Όπως εκείνη του καθηγητή Μανόλη Κορρέ, που απευθυνόμενος στους εκπροσώπους της εταιρείας ανέφερε ότι η φωτογράφηση της Nelly’s το 1928, στην οποία έκανε αναφορά το υπόμνημα ως παράδειγμα παραχώρησης της Ακρόπολης, ήταν μια καλλιτεχνική δημιουργία, που δεν πλήρωσε κανένα αντάλλαγμα. Ο κ. Κορρές αναφέρθηκε επίσης σε ένα φιλοσοφικό ζήτημα: Αν το ΚΑΣ έπρεπε να παραχωρήσει την Ακρόπολη σε έναν ενδιαφερόμενο, ποιος θα ήταν αυτός; «Ποιος θα ήθελε να ισχυριστεί ότι είναι ο πρώτος φορέας πολιτισμού ή επιστήμης στον κόσμο;», ρώτησε ο καθηγητής, αναφέροντας το παράδειγμα της τελευταίας θέσης της στρογγυλής τράπεζας που προορίζεται στον καλύτερο και μοναδικό, γι’ αυτό και παραμένει πάντα άδεια. Η Ελένη Μπάνου, προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων (ΕΦΑ) Αθηνών, τόνισε ότι αν δοθεί τώρα η Ακρόπολη στην Gucci, αύριο σε άλλη εταιρεία και μεθαύριο σε άλλη, «τελικά αυτό το υπέρτατο μνημείο θα καταντήσει ένα σκηνικό, κάτι που δεν θα ήθελε κανείς να δει έτσι». Τέλος, η Ευγενία Γατοπούλου, γενική διευθύντρια Αναστήλωσης, Μουσείων και Τεχνικών Έργων του ΥΠΠΟΑ, χαρακτήρισε την πρόταση «χυδαία», «εκτός λογικής και προσβλητική», που δεν θα έπρεπε καν να συζητηθεί. Θα μπορούσε, είπε, να είναι μια πρόταση συμβολική, για παράδειγμα μια φωτογράφηση στον Παρθενώνα και μια άλλη αντίστοιχη στα Γλυπτά που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. «Ενδεχομένως δεν θα την δεχόμασταν πάλι, αλλά θα ήταν μια πρόταση άλλου επιπέδου», τόνισε η ίδια. Οι Ιταλοί εκπρόσωποι πάντως, ήταν ευγενικοί, ειδικά ο διευθυντής παγκόσμιας επικοινωνίας της Gucci, ο οποίος τόνισε πολλές φορές την αξία του διαλόγου, τον σεβασμό του προς το ΚΑΣ και τον ελληνικό πολιτισμό, καθώς και ότι η μόδα δεν είναι μόνο πολυτέλεια, αλλά συνδέεται με τη σύγχρονη κοινωνία. «Η μόδα είναι περισσότερο τέχνη και πολιτισμός», απάντησε στην ερώτηση αν η εκδήλωση είναι διαφημιστικό ή πολιτιστικό γεγονός. Σημειώνεται ότι η εταιρεία δεν φάνηκε να ενδιαφέρεται για τις εναλλακτικές προτάσεις της ΕΦΑ Αθηνών ως προς την πραγματοποίηση της εκδήλωσης (προαύλιος χώρος Ηρωδείου, άνδηρο Πικιώνη στου Φιλοπάππου και Ολυμπιείο), ενώ, όπως έγινε γνωστό, παρά το γεγονός ότι πριν το θέμα έρθει στο ΚΑΣ οι αρμόδιες υπηρεσίες είχαν υποδείξει στους ενδιαφερόμενους το άτοπο του αιτήματος, η Ακρόπολη παρέμενε ο ποθητός χώρος. ...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/omofono-ochi-apo-kas-ston-iko-gucci-gia-tin-epidixi-stin-akropoli-archeologi-ekrinan-oti-den-sinadi-ton-idietero-politistiko-charaktira-ton-mnimi